Ингэж хааяа нэг бодогддог юм л даа. Бидний амьдарч байгаа дэлхий зах хязгаар нь барагдахгүй уужим бөгөөд хязгааргүй том ертөнц гэж. Гэвч сансар огторгуй дахь од, гаригийн түүчээтэй дэлхийгээ харьцуулсан байгааг олж харахад дэндүү өрөвдмөөр, дэндүү жижигхэн гэж харамсалтай ч юм шиг сэтгэгдэл төрнө. Нар маань дэлхийгээс 109 дахин том хэдий боловч аварга том гигант однуудын дэргэд бол бяцхан үрэл шиг харагдах юм.

Дэлхий маань сансрын уудмаас ямар үзэсгэлэнтэй, гоё сайхан харагдаж байгааг харж байгаа байх. Гэвч энэ сайхан дэлхий дээр маань харагдаж байгаа шигээ сайхан зүйлс л дандаа өрнөж байдаг болов уу.

Үргэлжийн мөнхийн дайсагнал, алаан хядаан, дайн дажин, өлсгөлөн, гуйланчлал, өширхөл, бие биенээсээ давах гэсэн хүмүүний ахархан биед баймгүй ихээхэн шунал нь мөнхөд оршсоор ирж. Чадахгүйгээ хүчээр булаах, чадахыгаа залилан мэхлэх гэх зэргээр муу муухай болгон энэ дэлхийд шүглэж, энэ уужим талбайд багтаж ядан тэмцэлдэх юм даа.

Үүний үр дүнд гуйлгачлал, ядуурал дээд цэгтээ хүрч, хорвоод бусадтайгаа ижилхэн амьдрах эрхээ авсан хүмүүс бусдын адил жаргалтай, зовлонтой амьдрах эрхгүй байх юм даа. Хэн нэг азтай нь баян айлын эрх танхи дураараа нэгэн болж өсч байхад, азгүй нэгэн нь амьдрах орон ч үгүй, үгээгүйн дээд үгээгүй болж төрнө.

Гэтэл хаа нэгтээ нөгөө баян тансаг хүмүүс нь өөрт буй мөнгөө үрэх гэж үйлээ үзэж зовж явах юм даа. Алтадсан суултууртай жорлонтой унтлагын өрөө хийлээ, сандал ширээгээ .... мянган доллараар захиалан тэр улсаас авчрууллаа.. гэх мэтчилэн учир нь олдохгүй зангууд гаргаад л.. бусад нь өдөр өдөрт турж үхсээр л.

Сонин шүү энэ хорвоо.. ийм л байх ёстой юм болов уу?